Dokumentowanie architektury domów rdzennych koczowników (Kapar) w południowych regionach Iranu
The Endangered Wooden Architecture Programme (EWAP) to program grantów kulturalnych, który oferuje dotacje na dokumentację zagrożonej architektury drewnianej. Program jest prowadzony przez Oxford Brookes University i realizowany we współpracy z CyArk.
Na przestrzeni dziejów drewno było ważnym materiałem budowlanym na całym świecie. Obecnie ekstensywne i szybkie wylesianie na całym świecie, w połączeniu z konkurencją ze strony materiałów produkowanych przemysłowo, zagraża ciągłości i przetrwaniu wielu budynków drewnianych oraz związanym z nimi tradycjom stolarskim i sposobom życia. Istnieje pilna potrzeba udokumentowania zagrożonego drewnianego dziedzictwa architektonicznego, zanim znaczna jego część zniknie w wyniku połączonych sił globalizacji, wylesiania i przemijania materiałów.
EWAP wspiera projekty, które koncentrują się na dokumentowaniu architektury drewnianej, która jest zagrożona z powodu zaniedbań, konfliktów lub okoliczności środowiskowych. Program ma również na celu rozwijanie potencjału badawczego, wspieranie nowych współpracy i inicjatyw oraz podnoszenie świadomości i doceniania wartości i znaczenia architektury drewnianej na całym świecie.
Południowy region Iranu szczyci się charakterystyczną formą architektury koczowniczej, podkreśloną przez intrygujące budowle znane jako Kapar. Kapary są głównie zbudowane z prostych, długich gałęzi ułożonych wokół rdzenia, z dachami zwykle pokrytymi korą, suchą trawą i innymi lokalnie pozyskiwanymi materiałami.
Badania te mają na celu dokładne zbadanie struktury, metod budowy i wystroju wnętrz Kapar, podkreślając ich znaczenie w koczowniczej kulturze południowego Iranu. Projekt zagłębi się w cechy architektoniczne tych drewnianych domów wernakularnych, oferując wgląd w ich formę i wiedzę kulturową niezbędną do ich budowy.
Wartość projektu: 28 000 £
Organizator: Oxford Brooks University
Kierownik projektu: dr inż. arch. Najmeh Hassas